Oświęcimskie niemieckie, czy też Cieszyńskie polskie
- Autor: Koneczny Feliks
- Wydawca: Wydawnictwo ANTYK Marcin Dybowski
- Rok wydania: 2010
- Opis fizyczny: a5, stron
- Oprawa: okładka miękka
- Wydanie: Wyd. 2
Toteż, jeżeli nie zaniepokojenie, to oburzenie wywołały w całej Polsce, a przedewszystkiem w bezpośrednio interesowanych dzielnicach, uchwały rad gminnych miast Biały, Bielska, Cieszyna i Opawy, wieców zwoływanych przez wrogie nam jednostki, memoryały wnoszone do władz centralnych, wszystkie nie tylko odmawiające nam praw do księstwa Cieszyńskiego, ale żądające przyłączenia do Śląska, z zamiarem odłączenia od Polski byłych księstw Oświęcimskiego i Zatorskiego, a co najmniej miasta Biały z sąsiedniemi gminami. Ruch ten dla nas tak wrogi, zresztą nie nowy, znalazł, rzekomo naukowe, mocno tendencyjne umotywowanie w artykule Dr. Gerharda Seeligera, zamieszczonym w listopadzie 1916. roku w czasopiśmie "Petermanns Mitteilungen"
Oburzeniu wywołanemu temi uchwałami dał wyraz cały naród, za inicyatywą miasta Oświęcimia, które pierwsze uchwałą rady gminnej z 14. lutego 1917. roku zaprotestowało uroczyście przeciwko nieuprawnionym roszczeniom i wezwało inne miasta i powiaty zagrożonych kresów do współdziałania.
Interesowane bezpośrednio miasta: Andrychów, Kęty, Wadowice, Zator i Żywiec i powiaty: Biała, Wadowice i Żywiec, a ponadto reprezentacye ludności polskiej w Białej, uchwałami swojemi również przeciw roszczeniom tym wniosły protesta.
Delegaci miast tych i powiatów zebrali się po raz pierwszy dnia 2. kwietnia 1917. roku w Białej, gdzie wybrali komitet, któremu powierzono prowadzenie akcyi obronnej. Do komitetu weszli reprezentanci bezpośrednio interesowanych powiatów i gmin, Książęco-biskupiego Konsystorza i Związku społeczno-narodowego. Komitet ukonstytuował się w ten sposób, że wybrano prezesem Hr. Stefana Bobrowskiego, marszałka powiatu wado-wickiego, wiceprezesami Romana Mayzla, Roberta Hana, Leopolda Deimla, Dr. Dziewońskiego i Mińkińskiego, zaś członkami komitetu Dr. Stanisława Łazarskiego, Dr. Antoniego Wereszczyńskiego, Dr. Stefana Idzińskiego, Orłowskiego, Romana Koestlicha, Stanisława Mertę i delegata Książęco-biskupiego Konsystorza.
Po ogłoszeniu pierwszych uchwał komitetu przystąpił do naszej akcyi kraj cały i w uchwałach rad gminnych i powiatowych, w uchwałach związków i stronnictw politycznych, tudzież towarzystw, bądź to nam pisemnie udzielonych, bądź w gazetach ogłoszonych, odparł nieuzasadnione pretensye do księstw Oświęcimskiego i Zatorskiego, a zażądał przyłączenia księstwa Cieszyńskiego. Odnośne memoryały przesłaliśmy Kołu polskiemu, jako w pierwszym rzędzie powołanemu do obrony najżywotniejszych interesów Kraju, oraz Ministrowi dla Galicyi i Wydziałowi Krajowemu.
Równocześnie i równolegle rozwinęła się takaż akcya w księstwie Cieszyńskiem.
Komitet nasz uchwalił ponadto uprosić Wgo Dr. Feliksa Konecznego o napisanie broszury, w którejby, na podstawach naukowych, odparte zostały twierdzenia wrogich nam żywiołów a wykazane prawa nasze do tych księstw.
Pracę tę Dr. Feliksa Konecznego, za którą mu komitet na miejscu tem serdeczne składa podziękowanie, przedłożymy miarodajnym czynnikom, dla użycia jej we właściwej chwili; oddajemy ją całemu narodowi, a tłómaczenie niemieckie, które równocześnie wydajemy, przeznaczamy dla naszych najbliższych sąsiadów, aby się mogli przekonać, na jak mylnych podstawach i naciąganych wnioskach historycznych oparli swoje pretensye do rzeczonych księstw.
KOMITET.